کارآفرینی روستایی
کارآفرینی روستایی چیست ؟ اهمیت کارآفرینی روستایی در چیست ؟ کارآفرینی چه نقشی در توسعه توسعه روستاها دارد ؟ انواع مدل های کسب و کار در روستاها کدامند ؟ بسترهای مناسب جهت ایجاد شغل در روستا کدامند ؟ کارآفرینی روستایی چه مزایایی دارد ؟ کارآفرینی در روستا به چه چالش هایی مواجه است ؟ این مقاله از وب سایت توسعه تجارت دلیران دنا (دناکو) این موضوع را مورد بررسی قرار می دهد.
کار آفرینی
کارآفرینی روستایی
تعریف کارآفرینی روستایی
کار آفرینی روستایی، اساسا تفاوتی با کارآفرینی در شهر ندارد جز اینکه باید آنرا در فضای روستا تصور نمود.
میتوان کارافرینی روستایی را سه گزاره ذیل تعریف کرد:
• نیرویی که سایر منابع را برای پاسخگویی به یک تقاضای بی پاسخ بازار بسیج میکند.
• توانایی خلق و ایجاد چیزی از هیچی.
• فرایند خلق ارزش به وسیله امتزاج مجموعه واحدی از منابع در راستای بهره گیری از یک فرصت.
آنچه در مجموع میتوان برای تعریف مقوله کارآفرینی روستایی به کار برد، عبارت است از:
“بکارگیری نوآورانه منابع و امکانات روستا در راستای شکار فرصت های کسب و کار”
این نوع کسب و کارها با توجه به انداه کوچک روستاهها، در مقیاسی کوچک هستند و اغلب بین 10-20 نفره بوده و با توجه به غالب بودن فعالیت های کشاورزی و کارگاهی از کارایی خاصی برخوردارند .با توجه به تغییرات عصر کنونی و ورود به جامعغه اطلاعاتی، کسب و کارهای روستایی نیز در نوع خود دچار تغییر و تحول شده اند. و انواع کسب و کارهای خدماتی؛ تولیدی و صنعتی و فناوری اطلاعات در آن دیده میشود.
اهمیت کارآفرینی روستایی
بر اساس آمار های گرفته شده در سرشماری های عمومی کشور، نرخ بیکاری روستاییان رو به افزایش است. با توجه به ورود نیروی کار روستایی به شهر و ایجاد مشکلات متنوع، ضرورت و اهمیت کارآفرینی در روستا مشخص می شود. کارآفرینی در روستا ها با توسعه بخش های کشاورزی، صنایع دستی و دام و طیور همراه است و می تواند علاوه بر خود کفایی کشور، زمینه صادرات و پیشرفت استارتاپ های این حوزه را نیز ایجاد کند.
نقش کارآفرینی در توسعه اقتصادی روستاها
توسعه کارآفرینی تنها استراتژی مناسب برای توسعه اقتصادی روستاها نیست، اما نسبت به سایر استراتژیها هزینه کمتری دارد و برای محیط روستایی مناسب‌تر است. با توسعه کارآفرینی و ایجاد شرکتهای کوچک کارآفرین، روستاییان به کالاها و خدمات مورد نیاز خود دست می‌یابند و این امر تاثیر زیادی در رشد اقتصادی روستاها و کاهش پدیده مهاجرت به شهرها دارد. روستاها نیز همچون شهرها، مملو از فرصتهای جدید و کشف‌نشده هستند که کشف و بهره‌برداری به‌موقع از این فرصت‌ها و ایجاد کسب‌وکارهای جدید و رقابت‌پذیر بر مبنای آن، می‌تواند مزایای اقتصادی چشمگیری برای روستاییان به همراه آورد.
دست اندرکاران توسعه کارآفرینی در روستاها بر دو فعالیت اصلی تاکید دارند:
– تشویق و حمایت از کارآفرینان روستایی برای ایجاد کسب‌وکارهای جدید
– تشویق کسب‌وکارهای موجود به توسعه فعالیت‌ها و حرکت به سمت تحقق ایده‌های جدید و کارآمد
توسعه کارآفرینی در روستاها نیز همچون شهرها مستلزم تاکید بر پیش‌نیاز اساسی است:
توسعه فرهنگ کار آفرینی فرهنگ کارآفرینی نوعی فرهنگ اجتماعی است که رفتار کارآفرینانه را تشویق و حمایت میکند.
در توسعه فرهنگ کارآفرینی چند هدف اساسی دنبال میشود:
– ایجاد بستر لازم برای تربیت کارآفرینان روستایی
– تشویق روستاییان به مشارکت فعالانه در طرحهای کارآفرینی روستایی
– تشویق سازمانهای دولتی و غیردولتی به حمایت از فعالیتهای کارآفرینی در روستاها
مدل‌های کسبوکار روستایی
برای موفقیت باید از ۵ اصل مهم برخوردار باشند که عبارتند از:
ارایه محصولات و خدمات مختلف (مدل کسب و کار چند منظوره)
انعطاف‌پذیری در ارایه محصولات و خدمات
اقدام مبتنی بر تقاضای محلی
آموزش و پشتیبانی مستمر کارکنان
زیرساخت های تکنولوژیکی مناسب
۱.مدل کسب و کار چند منظوره
برای شرکتهای روستایی دشوار است که تنها با ارایه یک خدمت بتوانند زنده و پایدار بمانند. کسب‌وکارها باید روی طیف وسیعی از خدمات سوار شوند. بنابراین، کارآفرینان باید سعی کنند طیف متنوعی از خدمات را از طریق کسبوکارشان ارائه دهند.
دیده شده است که ساکنان روستا ترجیح می‌دهند بیشتر نیازهای‌شان را از سوی یک تامین‌کننده دریافت کنند تا اینکه بخواهند به درگاه‌ها یا تامین‌کنندگان مختلف رجوع کنند. به همین دلیل مطمئنا مدل کسب و کاری چند منظوره برای شرکتهای روستایی می‌تواند امتیاز و مزیتی بزرگ باشد.
۲. انعطاف‌پذیری در ارائه محصولات و خدمات برای پایداری بیشتر
شرکتهایی که در مناطق روستایی قرار دارند باید هنگام ارایه محصولات و خدمات‌شان انعطاف‌پذیر باشند به طوری‌که همزمان و مطابق با تقاضای بازار، بتوانند خدمات جدیدی را به لیست خدمات‌شان اضافه و ارایه کنند. با‌توجه به این که روستاهای هند به‌سرعت در‌حال تغییر است، مخصوصا در حوزه فناوری، انعطاف‌پذیری می‌تواند به کسب‌وکارهای روستایی کمک کند تا سودآور باقی بمانند.
به‌علاوه، شرکتهای روستایی با توجه به واقعیت‌های موجود باید از نظر سفارشی‌سازی مدل کسبوکارشان انعطاف‌پذیر باشند. الزاما اجرای یک مدل کسب و کار موفقیت آمیز در شهر، به معنای موفقیت آمیز بودن آن در مناطق روستایی نیست. واقعا اهمیتی ندارد که مدل کسب و کار تا چه اندازه به زندگی شهری نزدیک و با معیارهای شهرنشینی مطابقت داشته باشد.
برای مثال، شرکتی با فعالیت آموزشی در مناطق شهری ممکن است با برگزاری دوره‌های «انیمیشن» یا «طراحی» موفقیت آمیز عمل کند، اما اگر گروه هدفش مخاطبان روستایی باشند، باید برای پایه‌گذاری دوره‌های خود در زمینه «انرژی‌های تجدید پذیر» یا «کشاورزی» کاملا انعطاف‌پذیر عمل کند.
۳. اهرم زبان و فرهنگ محلی
در کنار زبان انگلیسی و هندی، کسب‌وکارها باید ارایه خدمات خود را به زبان‌های رایج در آن منطقه مجهز کنند تا بتوانند با مردم بومی بهتر ارتباط برقرار کنند. اگر خودتان بومی روستایی نیستید که در آن کسب و کارتان را راه‌اندازی کردید، بهره‌گیری از نیروی کار بومی، مزیت خوبی برای رونق کسب و کارتان است؛ زیرا به کار گماردن این افراد به درک تقاضای بازار محلی و فرهنگ بومی کمک میکند.
همچنین، بهره‌گیری از نیروی کار محلی که اهالی روستا آنها را از نزدیک می‌شناسند، باعث میشود کسب و کارتان به‌سرعت در‌میان روستاییان اعتبار کسب کند.
۴.آموزش و پشتیبانی مستمر نیروی کار
نیروی کار روستایی بسیار سخت کوشند، اما به دلیل فقدان زیرساخت‌های مناسب برای آموزش و ارتقای مهارت‌ها در این مناطق معمولا دریافتی‌های‌شان همراه با کاستی و تاخیر است. سازمانهای روستایی باید این شکاف‌ها را در مهارت‌های نیروی کار خود تشخیص دهند و سعی کنند خلاء‌های موجود را از طریق آموزش‌های لازم پر کنند.
با توجه به اینکه اکثر کارگران روستایی تجربیات‌شان را در بخش غیررسمی و غیرسازمانی کسب می‌کنند، شرکتها باید تجربه‌های غیرسازمانی و درعین‌حال مفید آنها را تشخیص دهند و از استخدام نامزدهای استخدامی که اغلب نیروی کار شایسته‌ای هستند، استقبال کنند.
جدا از این، کارکنان باید تشویق شوند با بازارشان به صورت حرفه‌ای معامله کنند. بدین منظور برای ارتقاء مداوم دانش صنعتی که کسب و کار در آن فعالیت میکند -با توجه به آخرین گرایش‌های آن صنعت و تجارب سایر شرکت ها- به اشتراک گذاری دانش را درون شرکت تسهیل کنند.
۵. زیرساخت مبتنی بر فناوری
در دنیای به سرعت در حال تغییر امروز، زیرساخت فناوری شرط لازم و ضروری حتی برای کسب و کارهای روستایی است تا زنده بمانند و رشد کنند. زیرساخت‌های فناورانه، کسب و کارها را قادر می سازد تا مجموعه ای از خدمات را در یک ساختار سازمان یافته به صورت یکپارچه ردیابی، ثبت، سازماندهی و ارایه کنند.
بسترهای مناسب جهت ایجاد شغل در روستا
کسب و کارهای روستایی را میتوان به کارگیری نوآورانه منابع و امکانات روستا در راستای شکار فرصتهای کسب و کار تعریف کرد. این نوع کسب و کارها با توجه به اندازه کوچک روستاها، در مقیاسی کوچک هستند و اغلب بین ۱۰-۲۰ نفر بوده و با توجه به غالب بودن فعالیتهای کشاورزی و کارگاهی از کارایی خاصی برخوردارند.
با توجه به تغییرات عصر کنونی و ورود به جامعه اطلاعاتی، کسب‌وکارهای روستایی نیز در نوع خود دچار تغییر و تحول شده‌اند و انواع کسب وکارهای خدماتی، تولیدی، صنعتی و فناوری اطلاعات در آن دیده میشود. با توجه به امکانات و پتانسیل‌های روستایی زمینه ایجاد شغل در روستا و راه‌اندازی بهترین کسبوکار در روستا با مناطق شهری متفاوت است.
راه‌های مختلفی برای تمرکز و سرمایه‌گذاری جهت کارآفرینی در روستا وجود دارد.
یکی از راه‌های ایجاد کسب وکار در روستاها، صنایع خرد است که هزینه کمتری نسبت به سرمایه گذاری‌های دیگر در پی خواهد داشت. این امکان وجود دارد که به‌منظور ساخت برخی از قطعات، تولید آنها به کارگاه‌های کوچکتری منتقل و کسب وکارهای روستایی به‌عنوان پیمانکاری فرعی در نظر گرفته شود و با برون‌سپاری به آنها، قیمت تمام‌شده محصولات کاهش یابد.
برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه تولید، کشاورزی، دامداری و… نقش به‌سزایی در بسترسازی بهبود فضای کسبوکار روستا دارد که در بلند مدت این امکان وجود دارد که تولیدات روستاییان خارج از محدوده روستاها و شهرهای اطراف به فروش برسد.
صنایع در روستاها می‌تواند نقش پررنگ و قدرتمندی را ایفا کند. بسیاری از روستاها درزمینه پوشاک، مسگری و بافندگی (که هرکدام دارای زیرشاخه‌های بسیاری ازجمله جاجیم‌بافی، حصیربافی، قالی‌بافی و… است) دارای قدمتی طولانی هستند. محصولات بسیاری را میتوان نام برد که امروز فراموش‌شده‌اند و اگر موردحمایت قرار بگیرند، احیا شده و زمینه‌های اشتغال و کسب درآمد میشود.
البته باید در نظر داشت که برای ایجاد شغل در روستا نباید صرفاً به صنعت توجه کرد، بلکه هر منطقه ظرفیت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارد و باید توانایی هر روستا درزمینه‌های گوناگون کشاورزی و دامداری نیز موردتوجه قرار گیرد.
لذا در کنار صنایع، موضوعات مربوط به کسب‌وکارهای «کشاورزی» نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. دام‌پروری که یکی دیگر از ارکان اصلی اقتصاد برخی از روستاهای کشور است نیز از مواردی مناسب جهت برنامه‌ریزی در مسیر ایجاد شغل در روستا است. مکانیزه شدن و از حالت سنتی بیرون آمدن در کنار رعایت اصول بهداشتی از ضرورت‌های دام‌پروری روستایی می‌تواند باشد.
در حیطه ورزش روستایی نیز اگر بسترسازی‌های مناسبی صورت گیرد، شاهد رونق اقتصاد و بهبود فضاهای کسب وکار خواهیم بود. در روستاها ظرفیت‌های مناسب و بسیار خوبی نهفته است که باید با شناسایی ورزش هر منطقه درزمینه ظرفیت‌سازی آن اقدام شود.
همچنین میتوان با برنامه‌ریزی‌هایی در حوزه بهداشت روستایی و ایجاد مراکز بهداشتی، زمینه اشتغال را فراهم آورد؛ که نه‌تنها باعث افزایش سطح بهداشت جامعه روستایی خواهد شد بلکه رونق اقتصادی در این حوزه را نیز در پی خواهد داشت.
طرح‌ها و برنامه‌های مختلفی برای تشویق کارآفرینان به ایجاد شغل در روستا و شهرها شده است. طرحهای مناسبی مانند «هر روستا یک محصول، هر خانه یک کارخانه» یکی دیگر از ایده‌های بسیار مناسب است. طبق این طرح، روستاهای دارای مزیت رقابتی شناسایی و اقدامات بعدی جهت راهکارهای مناسب صورت گرفته است.
در این میان نقش کسب‌وکارهای اینترنتی بیش از گذشته خواهد بود که با زیرساخت‌های مناسبی که توسط دولت در دست اقدام است امید می‌رود همه جامعه از اینترنت نسل جدید بهره‌مند شوند. در چنین طرح‌هایی حضور استارت‌آپ‌ها می‌تواند کمک به‌سزایی در فاز اجرایی طرح‌ها داشته باشد.
مزایای راه‌اندازی کسبوکار در روستا
راه‌اندازی کسب و کار در شهری کوچک، نکات مثبت خودش را دارد. اول آن‌که سرمایه کمتر و هزینه‌های سربار کمتری برای شروع کسبوکار لازم است. دوم، سازماندهی کسب وکار در شهری کوچک، که مردم همدیگر را در آن می‌شناسند، آسان‌تر است. در مناطق شهری زیرساخت و تجهیزات بهتری نسبت به مناطق روستایی ارائه میشود.
چالشهای توسعه اقتصادی در روستاها
شرکتها و کسب‌وکارهای کوچک در روستاهای آمریکا با چند چالش عمده مواجهند:
عدم دسترسی به سرمایه و امکانات
روستاییان امکانات و منابع مالی محدودی برای سرمایه‌گذاری در اختیار دارند. جذب سرمایه‌های دولتی در روستاها بسیار دشوار است. تعداد موسسات وام‌دهنده در روستاها بسیار اندک است. امکان جذب سرمایه‌های مخاطره‌پذیر در بسیاری از مناطق روستایی وجود ندارد یا در سطح بسیار پایینی است. علاوه بر این فاصله زیاد میان برخی از مناطق روستایی با شهرهای مجاور، دسترسی روستاییان را به منابع ثروت و سرمایه دشوار کرده است. همچنین روستاییان دسترسی کمتری به اطلاعات و منابع دانشی دارند.
مشکل در عرضه کالاها و خدمات
بازارهای محلی و منطقه‌ای معمولاً محدود و کوچک هستند و کسب‌وکارهای روستایی ناچارند به دنبال بازارهایی در خارج از نواحی روستایی و مناطق اطراف خود باشند. نبود سیستم‌های ارتباطی مناسب و همچنین مشکلات حمل و نقل در برخی از روستاها, دسترسی به این بازارها را برای روستاییان دشوار کرده است.
تاکید بر یک صنعت یا کسب و کار خاص
چالش مهم دیگر در روستاهای آمریکا، تاکید بیش از حد بر یک یا چند نوع کسبوکار یا صنعت خاص در هر منطقه است. این مسئله باعث کاهش تنوع اقتصادی در جوامع روستایی شده و مانع شکوفایی و به ثمر نشستن ابتکارات و نوآوری‌ها میشود.
امکان ریسک کمتر در روستاها نسبت به شهرها
اغلب جوامع روستایی “جثه بحرانی اقتصادی” کوچکتری در مقایسه با مناطق شهری دارند. راه‌اندازی و اداره کسبوکار، آن هم در شرایط دشوار رقابت، با مخاطره زیادی همراه است. صاحبان کسبوکار در روستاها، به دلیل محدودیت امکانات و منابع خود, مجاز به ریسک یا اشتباه زیاد نیستند. هر اشتباه کوچکی می‌تواند منجر به لطمات جبران‌ناپذیری برای کسب‌وکارهای روستایی شود. در عوض در جوامع شهری، شرکتها به دلیل وجود امکانات وسیع‌تر، می‌توانند اشتباهات بیشتری مرتکب شده و باز هم به موفقیت دست یابند.
کمبود سازمانهای حمایت کننده
تعداد مراکز دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی در روستاها به‌مراتب کمتر است. این امر مشکل عمده ای بر سر راه توسعه کسب‌وکارهای روستایی است. علاوه بر این تعداد مراکز حمایت‌کننده از کارآفرینان در روستاها کمتر است.
سیاست‌ها و استراتژی‌های توسعه اقتصادی در روستاها
دست‌اندرکاران توسعه اقتصادی در رویارویی با چالشهای موجود در روستاهای این کشور، چند سیاست عمده را برگزیده‌اند:
توجه به بخشهای غیرکشاورزی
کشاورزی و جنگلداری بخش اصلی اقتصاد روستایی را تشکیل می‌دهند. اما کشاورزی متکی بر منابع طبیعی بوده و لذا محدودیت منابع طبیعی در برخی از روستاها، باعث رکود اقتصادی شده است. سیاستهای توسعه اقتصادی نباید تاکید بیش از حدی بر بخش کشاورزی داشته باشد، بلکه باید کشاورزی را به‌عنوان بخشی از اقتصاد روستایی مورد توجه قرار دهد. در روستاها باید محیط مناسبی برای رشد بخشهای غیرکشاورزی و فعالیت شرکتهای تولیدی و خدماتی رقابت‌پذیر فراهم شود ؛ شرکتهایی که بر یادگیری، تولید و رقابت در عرصه‌های جهانی تاکید می‌کنند.این در واقع نوعی حرکت از کسب‌وکارهای مبتنی بر منابع طبیعی به سمت کسب‌وکارهای مبتنی بر دانش است.
تاکید بر جذب و توسعه فناوریهای جدید
فناوری باید به عنوان نیروی محرکه مهمی در اقتصاد روستاها مورد تاکید قرار گیرد. استفاده از فناوریهای جدید، علاوه بر افزایش تولیدات کشاورزی، عملکرد شرکتهای روستایی را نیز بهبود می‌بخشد. در این میان گسترش و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌تواند زمینه را برای ارتباطات موثرتر فراهم آورد و موجب رشد و شکوفایی اقتصاد روستاها شود. توسعه این فناوری، توانایی شرکتهای روستایی را در ایجاد ارتباط با مراکز مختلف شهری و روستایی، مشتریان و تامین‌کنندگان افزایش می‌دهد. تاکید بر نوآوری و اتصال به اقتصاد دیجیتالی از سیاستهای عمده توسعه اقتصادی در مناطق روستایی آمریکاست .
آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر و کارآمد
گسترش فعالیتهای غیرکشاورزی و مبتنی بر فناوریهای جدید، نیازمند نیروی انسانی ماهر و کارآمد است و این در حالی است که در اثر پدیده مهاجرت، تعداد زیادی از جوانان مستعد از روستا به شهر مهاجرت می‌کنند. یکی از سیاستهای عمده در روستاهای آمریکا، افزایش سطح استانداردهای آموزشی در مدارس است. علاوه بر این برگزاری دوره‌های آموزشی، جذب نیروی انسانی ماهر و ایجاد محیط مناسبی برای کار و زندگی روستاییان، تاثیر زیادی در تربیت روستاییان ماهر و کارآمد دارد .
کسب‌وکارهای پیشنهادی متناسب با پتانسیل روستا
تولید محصولات ارگانیک: امروزه به دلیل تولید انبوه و غیر ارگانیک محصولات غذایی تولید میوه‌ها و سبزیجات عاری از مواد شیمیایی و ارگانیک طرفداران زیادی پیداکرده است. فروش چنین محصولاتی ممکن است کاری سودآور باشد. بنابراین، می‌توانید کسب وکار کشاورزی محلی راه‌اندازی کنید که متضمن استفاده از روش‌های ارگانیک برای کشت سبزیجات، میوه‌ها و سایر مواد خوراکی باشد. برای این نوع کسبوکار، می‌توانید محصولاتی را بفروشید که رسماً برچسب ارگانیک دارد یا حتی بدون داشتن شناسه رسمی، باز هم ارگانیک باشند. بعضی افراد به علت حجم زیاد کارهای اداری مربوطه به داشتن برچسب، آن را نادیده می‌گیرند.
ساخت‌وساز: اگر اطلاعات خوبی درزمینه ساخت‌وساز دارید، این حرفه برایتان ایده آل است. در مناطق روستایی، کشاورزان و زمین‌داران ممکن است مهارت‌های موردنیاز برای ساختن ساختمان‌ها و مکان‌های مختلف (مثل انبار، مرغدانی و غیره) برای مصارف اداری یا مسکونی را نداشته باشند. بنابراین ایجاد شرکت کوچک ساختمانی شاید بهترین گزینه کسب وکار باشد.
شرکت خدماتی نظافتی: مزارع بزرگ و دامداری‌ها ممکن است نیاز به کمکی مازاد در مرتب کردن محوطه‌های خود داشته باشند. بنابراین، ایجاد کسب‌وکارهای خدماتی در این حوزه که بتواند خدمات هفتگی یا ماهانه ارائه دهد، ایده بسیار خوبی است.
راه‌اندازی سالن آرایش و زیبایی: افتتاح سالن آرایشی گزینه‌ای عالی برای افرادی است که جذاب، دوست‌داشتنی و خلاق هستند. افرادی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند ممکن است به چنین خدماتی دسترسی نداشته باشند، بنابراین فرصتی ناب برای بهره‌رداری است.
عرضه تخم‌مرغ‌های تازه: تخم‌مرغ مرغ‌هایی که با غذاهای ارگانیک تغذیه می‌شوند، در حال حاضر در فروشگاه‌های مواد غذایی و مغازه‌های پروتئینی به‌شدت با استقبال مواجه شده‌اند. آغاز کسب وکاری درزمینه پرورش مرغ و ماکیان به داشتن زمین بزرگی نیاز ندارد. بااین‌حال، باید قوانین مربوط به این نوع کسب‌وکارها را بررسی کرده و از الزامات موردنیاز آنها اطلاع پیدا کنید.
محصولات لبنی سایر دام‌ها: در کنار استفاده از محصولات لبنی گاو و گوسفند، امروزه استفاده از محصولات لبنی سایر حیوانات از قبیل بز، شتر و غیره با استقبال مواجه شده است. می‌توانید با شروع کسب وکاری در این زمینه و فراهم آوردن شرایط لازم برای نگهداری این قبیل حیوانات درآمد خوبی داشته باشید.
کاشت فلفل قرمز و یا پرورش قارچ: برای افراد ماهر در کارهای کشاورزی، گزینه‌های کشاورزی انتخاب‌های خوبی برای شروع کسبوکار هستند. برای این کار تنها به گلخانه‌ای کوچک نیاز دارید تا بتوانید از کیسه‌ها و گلدان‌هایی که فلفل‌ها معمولاً در آنها رشد می‌کنند، نگهداری کنید. سعی کنید محیط گلخانه‌تان بسیار آفتاب‌گیر و دارای خاکی حاصلخیز باشد.
برای پرورش قارچ نیز به امکانات و دستگاه‌های ویژه نیاز نیست. برای تأسیس یک کارگاه خانگی و زیر پله‌ای میتوان با سرمایه ۱٫۵ میلیون تومانی هم پرورش قارچ را آغاز کرد. می‌توانید از طریق فروش فلفل‌های قرمز و قارچ‌های باکیفیت به فروشگاه‌های مواد غذایی و افراد دوروبرتان درآمد خوبی به دست آورید.
کاشت چای: کشت چای گزینه‌ای ساده و سودآور برای افرادی است که به چای علاقه بسیاری دارند. برای کاشت بوته‌های چای به محوطه بزرگی نیاز ندارید؛ حتی می‌توانید آنها را در بالکن و یا مزارع خود بکارید. برای این کار خاک باید به‌طور کامل شخم زده‌شده و مقداری شنی باشد.
تولید درختچه‌های بن‌سای: در حال حاضر فرصتهای زیادی برای فروش درختان بن‌سای در بازار وجود دارد. بااین‌وجود، قبل از شروع این کسبوکار، باید علاقه و صبر داشته باشید و همچنین از مهارت لازم برای کاشت و پرورش گیاهان برخوردار باشید.
مزرعه سبزیجات: می‌توانید کشاورزی را به‌عنوان فرصتی بزرگ در نظر بگیرید. می‌توانید سبزیجاتی را تولید کنید که فکر می‌کنید بهتر از بقیه رشد می‌کنند. همیشه بهتر است با مقدار کم‌کارتان را شروع کنید و بعد از اینکه احتمال سود آوری‌تان بیشتر شد، می‌توانید سطح تولیداتتان را افزایش دهید. باید قبل از اینکه چنین کاری را شروع کنید از فردی متخصص در این زمینه کمک بگیرید.
برپایی اردوگاه: اگر در روستا و اطراف آن مناطق طبیعی و بکر و امن می‌شناسید، می‌توانید مکانی برای اردو زدن با چادر ایجاد کنید و همچنین لوازم موردنیاز برای این کار را فراهم کنید. اردوگاهتان را در روزنامه‌های شهری تبلیغ کنید و افراد را به اردوگاهتان دعوت کنید. بچه‌ها و دانش آموزان همیشه به دنبال اردوگاه‌های دوردست هستند و این دقیقاً همان چیزی است که می‌خواهند.اگر به‌جای زمین برای برپایی اردوگاه، مغازه‌ای دارید، می‌توانید وسایل اردو زدن را به افرادی که برای برپایی اردو به آنجا می‌آیند، بفروشید. همچنین برای جذب گردشگران و توریست‌ها می‌توانید با ارائه اطلاعات محلی، برگزاری جشن‌های محلی و همچنین ایجاد سرویس‌های حمل‌ونقل برای گردشگران کسب‌وکارهایی راه بیندازید.
پرورش شترمرغ یا پرورش ماهی: این دو فعالیت نیاز به تجهیزات و سرمایه بیشتری دارند ولی اگر مزرعه بزرگ برای نگهداری شترمرغ و یا زمین وسیعی برای احداث استخر و پرورش ماهی دارید می‌توانید سود بسیار خوبی به دست آورید. البته هردوی این فعالیت‌ها نیاز به آموزش‌های تخصصی و کسب مجوزهای لازم را دارد.
ارائه اینترنت با پهنای باند: امروزه با افزایش مصرف‌کنندگان اینترنت حتی در روستاها داشتن اینترنتی با سرعت بالا یک حق طبیعی به شمار می‌رود. البته این ایده کسبوکار ممکن است با ریسک بالا همراه باشد و نیز سرمایه زیادی را طلب کند، اما قابل‌اجرا بوده و مشتریان بالقوه خود را دارد. اگر افراد ساکن در این مناطق اینترنت کم‌سرعتی دارند، شما می‌توانید با راه انداختن کسب‌وکاری در حوزه خدمات اینترنتی نیاز آنها را پاسخ دهید. این ارائه‌دهنده‌های سرویس اینترنتی گاهی به‌عنوان ISP شناخته می‌شوند. می‌توانید با فروش مجدد خدمات از ارائه‌دهندگان اصلی، کسب‌وکاری کوچک راه بیندازید.
فروش لباس محلی: افرادی که در جوامع کوچک زندگی می‌کنند دوست دارند تا سبک سنتی خود را در لباس پوشیدن داشته باشند. به همین دلیل، ممکن است فروش لباس‌های عجیب‌وغریب مشکل باشد. اما اگر بتوانید خود را با فروش لباس‌های موردعلاقه این افراد هماهنگ کنید، سود زیادی می‌برید.
لازم نیست تولیدکننده باشید؛ می‌توانید یک یا دو خیاط محلی را پیداکرده و با آنها مذاکره کنید. آنها تولید می‌کنند و شما می‌فروشید. در نظر داشته باشید که بسیاری از گردشگران از لباس‌های محلی استقبال می‌کنند بخصوص اگر در سایزهای بچه‌گانه تولید شوند می‌توانید به سود خوبی از این راه دست پیدا کنید.
باشگاه ورزشی: مهم نیست که جامعه روستایی چه طور جایی است، همیشه افرادی وجود دارند که مزایای ورزش و تناسب‌اندام را درک می‌کنند. چنین افرادی از باشگاه ورزشی محلی حمایت می‌کنند. ورزش‌هایی را در نظر بگیرید که تقاضای زیادی برای آن وجود دارد و خدمات متناسب با آن را به علاقه‌مندان ارائه کنید.